Οι συνεχείς προδοσίες (τα δήθεν λάθη, σκόπιμες παραλείψεις, πονηρές τακτικές) ενός περίπου αιώνος, έρχονται τώρα να εξοφληθούν, ως γραμμάτια ντροπής, από έναν κουρασμένο και αδιάφορο λαό, που συνεχίζει μέσα στην λεωφόρο της Ιστορίας να σέρνει τα βήματά του «πομπεύοντας το όνομα και την κληρονομιά του». Το σιχαμερό και πρωτόφαντο στην εγκληματική στην θρασύτητά της, σύλληψη δημιουργίας του, το μόρφωμα των Σκοπίων, εισήλθε οριστικώς πλέον και καθοριστικώς δια το μέλλον του, στην μοιραίαν πορείαν του, η οποία και θα καθορίση την προδιαγεγραμμένην τύχην του. 

        Τα προχθεσινά γεγονότα του γελοίου Δημοψηφίσματος, είναι τα προμηνύματα μιας τιμωρίας στους «εμπνευστάς» και «δημιουργούς» μιας «Μακεδονίας» καραγκιόζη των Βαλκανίων, φρικτού εξαμβλώματος μιας πολυπολιτισμικής γέννας. Το πάθος και η ασίγαστος επιθυμία του απανταχού ιουδαϊσμού στο να δημιουργηθή η «Βαλκανική Δημοκρατία» με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκην και με προκλητική καπηλεία του ονόματος Μακεδονία, δεν θα είναι η άνετος διαπλοκή μέσα από προδότες και εξαγορασμένους πολιτικούς, διεφθαρμένες αντεθνικές κυβερνήσεις, όπως το εσχεδίασαν. Ήδη τα πρώτα «νέφη» επαρουσιάσθησαν εις τον Σκοπιανόν ορίζοντα. 

        Οι Βούλγαροι, οι μέχρι τώρα «σιωπηροί απόντες» από το Σκοπιανό «μαγείρεμα» ελέγχουν το VMRO και σημαντικό μέρος του Σκοπιανού πληθυσμού. Ουδέποτε παρητήθησαν της «Βουλγαρικής Μακεδονίας» προσηρτημένης ως επαρχία εις το Βουλγαρικόν κράτος. Οι Ρώσοι, εξ’ άλλου, παρ’ όλην την φαινομενικήν αποχήν των από τα τεκταινόμενα εις την Βαλκανικήν (Κόσσοβο-Τέτοβο-«Μακεδονία»), έχουν στερρώς την προσοχήν των εστραμένην προς την κρίσιμον αυτήν περιοχήν, μηδέποτε ξεχάσαντες την τραγικήν Σερβίαν κάτω από τους Αμερικανικούς βομβαρδισμούς. Ο νεαρός αχυράνθρωπος των Σκοπίων, η Μαριονέττα του Σιωνισμού, Ζάεφ, παρ’ όλην του την προσπάθεια, αδυνατή να κρύψη την αγωνίαν που τον διακατέχει σχετικώς με τα όσα δρομολογή το ατυχές γι’ αυτόν Δημοψήφισμα. 

        Έλεγα πάντοτε: να έχει, ο Θεός καλά τους εχθρούς μας διότι αυτοί θα κάμουν για εμάς περισσότερα απ’ ό,τι εμείς για τους εαυτούς μας. Εβραίοι, Αμερικανοί, Γερμανοί, Βούλγαροι, Ρώσοι, Αλβανοί (που, ως τώρα, δεν έχουν φανεί) παίζουν στην δική μας αυλή, αφ’ ου εμείς «δειλοί, κακογεράματοι» απουσιάζουμε εκεί όπου θα έπρεπε να πρωτοστατούμε και διαμορφώνουμε. 

Η Ελλάς, πνιγμένη στην πολυετή προδοσία από τους κυβερνήτες της και στην παρακμιακή αδιαφορία του λαού της, παραμένει θεατής στην ίδια της την μοίρα. Θα κοιτάει αλλά δεν θα… γελάει. Θα έλθουν καιροί. Θα τους αντιμετωπίσουμε. Και στο τέλος θα στέκεται η νίκη. Έρρωσθε.