Εκεί που όλα εφαίνοντο να υπνώττουν και να εξαφανίζονται εις την νοσηράν καθημερινότητα μιας ενόχου σιωπής, εκεί που η προδοσία κατά του έθνους αποβαίνει η πολιτική πρακτική μιας κομμουνιστικής κυβερνήσεως επί παντός επιστητού, με το μείζον τού αποχαυνομένου λαού να αδιαφορεί, αστραπή πυρφόρος, εθνεγερτική, η αυτόβουλος θυσία του ηρωικού Βορειοηπειρώτη αδελφού μας Κωνσταντίνου Κατσίφα. 

Η Φυλή, το έθνος, αντιδρούν, αθέλητα βαλμένα μέσα στο αίμα, προσταγές υπέρλογες, υπερβατικές, μιας βούλησης μεταφυσικής, που τα πάντα καθορίζει και ελέγχει. Εις μίαν παρομοίαν κατάστασιν λαού, ο Κυπριακός ελληνισμός, ένοιωσε ξαφνικά να βγαίνει μέσα από τον λήθαργο της εθνικής αδιαφορίας από την γενναία θυσία των Ισαάκ και Σολωμού. 

Το χυμένο αίμα των μαρτύρων, θεμέλιος λίθος ελευθερίας, αφυπνίζει τους λαούς, οπλίζει με θάρρος την ψυχήν, ενεργοποιεί τα κουρασμένα μέλη των απραγούντων και ωθεί τους διστακτικούς προς τον δρόμον της τιμής και του καθήκοντος. Ήτο η ώρα, που βαρύ εκάλυπτε νέφος ανησυχίας, προβληματισμού και απορίας την Ελληνική Πατρίδα. 

Πανταχόθεν προσβαλλομένη, υβριζομένη, απειλουμένη από γείτονες λαούς με ταπεινήν ή βάρβαρον προέλευσιν, η πατρίς Ελλάς, προδομένη και εγκαταλελημένη από την μαρξιστικήν κυβέρνησιν των Αθηνών, μαρτυρικώς εσιώπα. Τότε, αιφνιδίως, από την μαρτυρικήν Β. Ήπειρον, νέα θυσία! Νέα προσφορά Ελληνικού Αίματος. Νέα αιμάτινη κραυγή αφυπνίσεως του “λουφάζοντος” ελληνισμού. Δεν είναι τυχαίον, ότι η προσφορά αίματος, εγερτήριον σάλπισμα προς τον απανταχού της γής ελληνισμόν, προέρχεται από κατεχόμενα, αλύτρωτα, Ελληνικά εδάφη. Ολωσδιόλου δεν είναι τυχαίον. Θα μπορούσε να συνέβαινε κάπου αλλού. Οπουδήποτε. Δεν συνέβη! Ο υπόδουλος ή ανελεύθερος ελληνισμός προσφέρει το αίμα του ως διαμαρτυρίαν προς την απραγούσαν πατρίδα. Απραγούσα προς το εαυτής συμφέρον και προς αυτό των παιδιών της. Η Θεία πρόνοια σημειεί. Αγγελιοφόροι και ερμηνευταί του θελήματός της τα νέα αυτά παιδιά, νέοι υπέρ πατρίδος μάρτυρες. Το αίμα τους υπογραφή με τον ουρανό, συμβολαίου αιωνίας δόξης. 

Και ο ελληνισμός έδειξε να αφυπνίζεται. Να εγείρεται εκ της ολεθρίας, έναντι των προς την ιστορίαν ευθυνών του, εγκληματικής ραστώνης. Ξεσηκώθηκε. Σημαίες ανεπετάσθησαν, ιαχές υψώθησαν. Οι Έλληνες αφυπνίζονται, ξεσηκώνονται. Μέγα το έργον των νεκρών, των δια την πατρίδαν θανόντων. Φοβούμαι, ότι το αίμα αυτό δεν θα αρκέση. Το δένδρον της ελευθερίας είναι αιμοβόρον δένδρον. Όσον αδιαφορούμε τόσον θα ματώνουμε. Ο φοβούμενος τον θάνατον δεν κερδίζει την ζωήν. Έλληνες, επέστη η ώρα. Οι νεκροί μπροστά μας πολεμούν υπέρ ημών. Τον ηρωϊσμόν τους ας μιμηθώμεν.

Έλληνες Ενεργήσατε Λαϊκήν Επανάστασιν Καθάρσεως.